Dusunmeden, acimadan, aldirmadan
yuksek duvarlar ormusler dort yanima.
Simdi umarsizlik icinde oturuyorum burada,
bir dusuncem yok aklimi kemiren bu yazgidan baska;
Bir suru isim vardi disarda gorulecek,
Nasil da anlamadim duvarlar yukseldi de?
Ses soluk isitmedim calisan iscilerden,
sezdirmeden kapadilar beni dunyanin disina.
Kavafis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder